میگوی مرمری

میگوی مرمری که به عنوان میگوی سارون معمولی نیز شناخته می شود، برای اولین بار در مقالات علمی در سال 1811 میلادی معرفی و توصیف شد. در طول روز قهوه ای با لکه های سبز رنگ است. این لکه های سبز دارای مقادیر متغیری از لکه های سفید خواهند بود. پاها نوارهای قهوه ای تیره تری روی زمینه قهوه ای با نوارهای خالدار سفید متناوب دارند. تافت‌های سیری (زائده‌ های پردار) که پشت نرها را تزئین می‌کنند و اولین جفت پاهای آنها دراز است.

میگوی مرمری شبگرد است و در طول زمان شب، رنگ بدن آن عمدتاً قرمز می شود که به آن کمک می کند تا در زمان تاریکی و گرگ و میش ترکیب شود

میگوی مرمری به اندازه کافی مقاوم و کارآمد است و می تواند برای آکواریوم های آب شور فقط ماهی بسیار مفید باشد، اما برای نگهداری در آکواریوم های آب شور تپه مرجانی مناسب نیست، زیرا؛ از آنجایی که این میگو علاقه به خوردن پلیپ های مرجانی دارد، در آکواریوم های آب شور مرجانی می تواند برای مرجان ها خطر آفرین باشد.

شناخت و نگهداری میگوی مرمری:

درجه نگهداری: متوسط
رفتار: آرام
قابلیت نگهداری با مرجان: خیر
شرایط آب: 78-72 درجه‌ی فارنهایت

سختی: 12-8
شوری: 1.026- 1.020
پی اچ: 8.4-8.1
بزرگترین سایز: 7 سانتی متر